نامه ای به فرزندانم قسمت نهم به قلم نادره جعفریان لاری

در نامه ی قبل در مورد امید و امیدواری بسیار گفتم ولی باید این نکته را یادآور شوم که « خوش بینی » دشمن « نومیدی»است. اگر خوش بین مثبت اندیش باشد به سرمنزل مقصود می رسد. نیمه پر لیوان را نگاه کردن در اغلب اوقات خوب است ولی نادیده گرفتن واقعیات بسیار مخرب است.

هرگز؛ مرز بین خوش بینی و واقع گرایی را نادیده نگیرید.

زیرا بدون تلاش به دنبال واقعیت رفتن خطاست. خوش بینی شما را از کمال باز می دارد. بدانید که خوش بینی افراطی همان سرخوشی است که انسان را به قهقرا می کشاند. بنابراین امید با واقع گرایی به موفقیت می انجامد.

من همیشه موفقیت شما را از درگاه ایزد منان خواستارم.

مادر شما: نادره جعفریان