چرا آموزش نقاشی برای کودکان لازم است؟ به قلم صباح قاسمی
نقاشی در ابتدا برای کودکان در حکم یک بازی است. شروع این بازی بسیار لذتبخش خواهد بود اما اگر این اشتیاق درست هدایت نشود، شعله هایش خیلی زود خاموش خواهند شد.
یکی از مسائلی که در آموزش نقاشی مهم بشمار می آید، تازه نگهداشتن این احساس است. ما به کودکان کمک می کنیم که در هر سنی که هستند با رؤیاها بازی کنند و با رنگ ها آنها را به حقیقت تبدیل کنند. تازه ماندن این حس است که اجازه می دهد خلق کنند. آنچه دنیای ما را از آنها جدا ساخته ممانعت ما از بازی با رؤیاهاست.
همه ی ما حداقل یکبار نقاشی کردن را تجربه کرده ایم. نقاشی با آبرنگ، مداد رنگی، مداد شمعی و حتی مداد سیاه هر یک تجربه ی خاص خودش را دارد. خیلیهایمان هم در کلاس های نقاشی و طراحی شرکت کرده ایم، آن را ادامه داده ایم و یا نیمه راه رها کردهایم. اما آنچه مهم است حس خوب نقاشی و آرامش خیالی است که هنگام استفاده از رنگ ها برای نقاشیمان به آن دست می یابیم. کارشناسان حوزه نقاشی درباره چگونگی نقاشی به کودک و نوجوان نظرهای مختلفی دارند. آنها بر این باورند که نقاشی باعث رشد و تعالی می شود پس باید اصول آن رعایت شود.
بچه ها قبل از چهار سالگی شکل های ذهنی و سمبلیک می کشند ولی وقتی بزرگتر می شوند دیگر نمی خواهند در نقاشی هایشان فقط از تخیل استفاده کنند و اگر احتیاج باشد باید برای افزایش توانایی آنها در کشیدن فیلم یا عکس ببینند.
بچه ها باهم رقابت دارند ولی توانایی های یکسانی ندارند. برخی در نقاشی، برخی طراحی و عدهای هم در مبانی استعداد دارند ولی با این وجود می خواهند از هم تقلید کنند و مربی باید آنها را در شناخت استعدادهایشان راهنمایی کند. متأسفانه در مدارس و حتی نزد والدین، نقاشی به اندازه کافی اهمیت ندارد و برای آن ها درس هایی مانند ریاضی یا فیزیک مهم است درحالی که نقاشی یک فاکتور روحی است که اگر جدی گرفته شود، دانش آموز در درس های دیگر هم موفق عمل می کند. مربیان نقاشی نباید کودک را برای نقاشی کاملاً آزاد بگذارند بلکه باید آنها را هدفمندانه هدایت کنند. این خیلی مهم است که مربیان بدانند از چه شیوه و متدی استفاده کنند تا بتوانند بچه ها را به نقاشی علاقه مند کنند. بهتر است بچه ها نقاشی را به صورت گروه های دو یا سه نفره انجام دهند که در این صورت به هم کمک کرده و در نهایت همه از کار راضی می شوند.
اثبات شده است که قرار دادن کودکان در معرض هنرهای تجسمی، مثل نقاشی میزان فعالیت های مغزی آنها را افزایش می دهد. نقاشی به کودکان کمک می کند تا مفاهیم انتزاعی را بهتر، سریع تر و عمیق تر بیاموزند. نقاشی نه تنها خلاقیت کودک را شکوفا می کند بلکه به دلیل درگیر شدن شخصی کودک، به او نظم شخصی، همکاری (در مورد نقاشی های گروهی) و انگیزه دادن به خود را می آموزد. نقاشی و دیگر هنرهای تجسمی به جز اینکه زیربنای خلاقیت را فعال می کنند بلکه به صورت مستقیم با خواندن، نوشتن و به خصوص ریاضیات، در ارتباطند. ارتباط نقاشی با اندازه ها و هندسه غیرقابل انکار است.
آموزش صحیح هنر، کودک را برای ساعاتی در خلاقیت خویش غوطه ور می کند و به او یاد می دهد روی یک موضوع تا رسیدن به هدف تمرکز کند، می آموزد که کارها را با روش های متفاوت، روش هایی که خودش خلق می کند، انجام دهد.
آیا تابه حال از خودتان پرسیده اید چه چیز مدیران ارشد و برجسته جهان را از دیگر مردم متمایز میکند؟ چرا حقوق یک ماه آن ها، از درآمد سالانه بسیاری بیشتر است؟
پاسخ: آنها مشکلاتی را حل می کنند که دیگران از حل آنها عاجزند.
اما چگونه؟ آنها چه برتری بر دیگران دارند؟
پاسخ ساده است. آنها خلاقند. درست در زمانی که دیگران در پی راه حلهای معمول و کلیشه هستند، آنها راه حلهای جدید و حتی گاهی عجیب، ارائه می دهند.
کودکان می توانند افکارشان را از طریق نقاشی سازماندهی کنند و مربیان نیز می توانند از طریق نقاشی مهارت های تصمیم گیری، مسئولیت پذیری، تقویت خلاقیت، مهارتهای اجتماعی و عزت نفس را به کودکان بیاموزند. به همین دلیل است که ما معلمان، کلاس های آموزشی نقاشی را برای کودکان لازم می دانیم!
صباح قاسمی،
منبع: شماره دوازدهم فصل نامه با پیام دانش اوز
لینک کوتاه:
تحلیل قشنگی بود دوست دارم خانم نویسنده را بیشتر معرفی کنید و هرچه بیشتر اینگونه مطالب از نویسندگان محلی و بویژه همشهریان چاپ نمایید البته خانم صباح قاسمی نمیدانم کجایی هستند
تمیز نوشته شده موفق باشید