آشنایی با خالق تالار تخصصی تنیس روی میز اوز عبدالخالق امینی
فایزه رضایی:
بدین رواق زبر جد نوشته اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند
ورودش در جرگه خیّرین عجیب نبود همیشه آرزو داشت به نوعی دِین خود را به زادگاهش ادا کند و همین امر باب فتحی بود تا شروع به این کار خیر کند. ورد زبان او این جمله است :برکت زندگی ام مدیون کار خیر است.
عبدالخالق امینی فرزند مرحومان حاج عبدالله امینی و حاجیه شهربانو حلاجی متولد سال ۱۳۴۴ در شهر اوز است. به گفته خودش در خانواده ای صمیمی و پرجمعیت به دنیا آمده است. تحصیلات را تا مقطع سوم راهنمایی ادامه داده از همان دوران کودکی همزمان با درس خواندن به کارِ کارگری و بنایی مشغول بوده است. تراژدی از سال دوم دبستان به خاطر دارد آن روزها که سرایدار مدرسه به خاطر نداشتن شلوار از ورودش به جلسه امتحان ممانعت به عمل آورد و همین امر باعث مردودی اش در آن سال شد. او به یاد می آورد که قلبش از این نامهربانی طعمی تلخ را چشیده است.
پس از پشت سر گذاشتن فراز و نشیب های این دوران، در سال ۱۳۶۳ به خدمت مقدس سربازی اعزام و در سال ۱۳۶۵ پس از ترخیص ازدواج نمود وی دارای دو فرزند پسر و یک فرزند دختر می باشد.
عبدالخالق در همان سال مغازه نانوایی را در اوز دایر نمود و به مدت سه سال در این شغل مشغول به کار گشت.
در سال ۱۳۶۹ که اوج سال خوب سرمایه گذاری در بازار بندر عباس بود به آن شهر نقل مکان نمود به گفته خودش در نقطه شروع ایستاده بود و میخواست چشم انداز درستی از آینده را برای زندگی خود ترسیم نماید به همین دلیل تلاش، دقت، پشتکار و وقت شناسی را سرلوحه کارش قرار داد؛
او پله های موفقیت را با توکل به خدا طی کرد و در حال حاضر به عنوان یک کارآفرین موفق ۳۰ _ ۲۵ نفر را در مجموعه شغلی خود جا داده است.
امینی می گوید : برای کامیابی در کار باید با مشکلات و سختی ها مبارزه نموده و هیچگاه از بروز شکست ها ناامید نشد. او معتقد است اگر انسان شاکر داشته های هر چند اندک خود باشد آرامشی نسبی در کار و زندگی اش رسوخ می یابد.
این خیّر ورزشگاه ساز انگیزه اصلی خود را از ساخت تالار تخصصی تنیس در زادگاهش اوز، ادای دِین، خشنودی و رضای خدا، جلوگیری از گرفتاری های اجتماعی جوانان، پیشگیری از معضل اعتیاد، اصلاح یا جلوگیری از رفتارهای انحرافی و غیر ارزشی، رشد و ارتقاء سلامت و نشاط جسمی و روحی عنوان کرد.
وی همچنین مراتب امتنان خود را از سایر نیک اندیشانی که در ساخت این مجموعه از ابتدا تاکنون او را همراهی نموده اند ابراز می نماید.
لازم به ذکر است که: تالار تخصصی نادی تنیس اوز در زمینی به مساحت ۱۲۰۰ متر مربع با زیر بنای ۸۰۰ متر و اعتبار ۷۵۰ میلیون تومان ساخته شده است.
لینک کوتاه:
احسنت به این مرد بزرگ و پرتلاش.گزارش سرکار خانم رضائی طبق معمول خیلی جالب بود
👏🏻سپاس به خانم رضایی
درود بر خیرین گرامی که دیارمان را اباد ساختند جناب خضری بزرگوار تشکر می کنم از لینک های خوبتان اما باید با عرض پوزش مطلبی را بگویم و بنویسم ایا تا حالا فکر کرده اید مطالب خوب و اموزنده باعث پیشرفت هر شهر و شهروندی می شود و مطالب که از نظر نگارشی و یا اهداف خود ستانی نویسنده باعث می شود که مردم از خواندن و یا تحلیل مطالب دوری کنند ما احترام خاصی برای خیرین مان قایل هستیم ولی نباید بخاطر اینکه بخواهیم خودستانی انجام دهیم کلمات مثل خالق که فقط مخصوص خداوند یکتا است به بنده نصبت… ادامه »
بسیار عالی باید قدر چنین افرادی در جامعه دانست که بی منت برای سلامت جامعه هزینه میکنند.تشکر از بانوی نویسنده که مختصر و به زیبایی مطلب می نویسند.
در جواب مهرگان . دوست عزیز نویسنده آقای امینی نبوده اند پس خودستایی در اینجا معنی ندارد .بنظرم نویسنده سعی در تشویق مردم به انجام امور خیر دارد و استفاده از کلمه خالق سالن تنیس قابل نقد نیست و نوع نوشتار به سلیقه نویسنده اینچنین بوده هرچند که ممکن است نویسنده آماتور و در مراحل تجربه باشدو بمرور بهتر از الان شود .با عرض معذرت نصبت اشتباه نوشته اید.
جناب علی منم منظورم خیر نبود منظورم خود نویسنده بود که جهت خودستایی القاب خداوند را به انسانها نسبت می دهند خیر هزینه می کند اما عکسهای خودشان بزرگتر و جاودانه تر در لینک ها قرار می دهند ما نمی دانیم خیر اقای امینی است یا خانم رضایی
کار هرخیری قابل تقدیر است اقدام خانم رضایی هم قابل تقدیر است ولی منهم معتقدم استفاده از لغاتی چون خالق که صفت خاص خداست نباید برای مخلوق بکارببریم مطمین باشید تقدس گرایی کمکی به خیرین نمیکند بلکه نوعی افراط وتفریط است
متاسفانه جامعه اوز زن ستیز وحشتناک مردسالاری است وقتی زنی از ریشه فرهنگ برای پیشرفت شهر وتشویق بیشتر خیرین قدعلم میکنند ودر بزرگی خیرین عمل میکنند بعضیها تاب نمیاورند وزخم زبان میزنند خالق یعنی خلق کردن وبوجود آوردن حالا ببهانه های واهی کامنتهای داده میشود که دیگران را دلسرد کنند درود بر خانم رضایی موفق باشید