به یاد رفتگانی که با اعمال نیک، چراغ راه ماندگان باقی می مانند

یادی از رفتگان

عبدالعزیز خضری، مدیر مسئول پایگاه خبری پیام دانش و فصل نامه با پیام دانش اوز:

فاطمه حاج امین (احمدپور) کار و زندگی را در کارگاه خیاطی خانگی در هم آمیخته بود. وی همسر یوسف حاج محمدرفیع خضری (آخوند) بود که به خاطر شغلش در شارجه زندگی می کرد.

خانه نگارنده در همسایگی این زوج متین و هنرمند، قرار داشت و به گونه ای از شخصیت این دو بهره می گرفت. در دهه ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰، مردان سفرهای طولانی داشتند و کم پیش می آمد مردی کمتر از دو سال برای دیدن خانواده و استراحت به اوز باز گردد.

 وضعیت حاج یوسف خضری که به زبان عامیانه در«دریا» روزگار می گذرانید نیز این گونه بود.

از فاطمه حاج امین سخن به میان آمد که همیشه شاگردانی برای آموزش در کارگاه خیاطی خود داشت و در حالی که یاد دادن به عنوان شغل دوم وی محسوب می شد اما از آن غافل نبود. این زوج خوش اخلاق یکی در هنر خیاطی و دیگری در خواندن اشعار مذهبی در شب های مولود خوانی برجسته بودند. حاج یوسف خضری با صدای دلنشین خود که از عموی شادروان خود حاج عبدالرحیم خضری به ارث برده بود، نفرات حلقه نشین مولود خوانی ها را به وجد می آورد. این زوج که در زندگی صاحب فرزندی نیز نشدند به ترتیب در ۲۰/۱۱/۱۳۸۵ (حاج یوسف خضری) در سن ۸۴ سالگی و ۱۹/۰۸/۱۳۸۶ (حاج فاطمه احمدپور) در سن ۷۵ سالگی به رحمت ایزدی پیوستند.

برحسب اتفاق، مالک خریدار خانه مسکونی مرحومان را به کسی اجاره داده که آن را به آموزشگاه تبدیل کرده است و جویندگان علم و فن آوری در مقاطع مختلف به یادگیری کامپیوتر مشغول هستند.

همانطور که دانشگاه آزاد اسلامی اوز از کمک نیک اندیشان بسیاری برخوردار بوده، از نیات این دو مرحوم نیز بهره برده است و هر از گاهی، عبدالحمید برنا، شهروند اوزی ساکن شیراز، به نیت این دو انسان بزرگوار، مبلغی به دانشگاه اهدا می کند که آخرین اهدایی ۲۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال  در سال جاری بوده است تا جمع خیریه دو زنده یاد به ۶۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال برسد.

منبع: فصلنامه با پیام دانش اوز، شماره هشتم