زبان مادری آری یا نه؟
حمیرا کمال: نویسنده و پژوهشگر
تنوع زبانی و فرهنگی انجام شد و نهایتا به دلیل اهمیت آن، سال ۲۰۰۸ به این عنوان نامیده شد. سابقه این رویداد به راه پیمایی دانشجویان در شهر داکا، پایتخت بنگلادش (۱۹۵۲) بر می گردد که در آن زمان پاکستان شرقی بود و دانشجویان درخواست به رسمیت شناختن زبان بنگالی را در کنار اردو داشتند.
این تظاهرات با دخالت پلیس به خشونت کشیده شد و عده ای از این دانشجویان کشته شدند.
بعد از استقلال بنگلادش و درخواست این کشور، یونسکو برای اولین بار، روز ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۹ را روز جهانی زبان مادری نامید (دانشنامه ویکی پدیا). ایران نیز از جمله کشورهای با تنوع زبانی است و اهمیت به حفظ و بقای این میراث کهن، امری ضروری می نماید.
در اصل ۱۵ قانون اساسی به این مهم پرداخته شده است:
زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران، فارسی است.
اسناد و مکاتبات و متون درسی باید به این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبان های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنان در مدارس در کنار زبان فارسی، آزاد است (سایت تحلیلی خبری عصر ایران، ۲ اسفند ۱۳۹۶). این قانون اما در عمل چندان اجرا نشده است و موافقان و مخالفان زیادی دارد.
موافقان بر حفظ میراث کهن تاکید دارند و مخالفان آن را مغایر تمامیت و یکپارچگی کشور می دانند.
نظر شما خواننده گرامی در این مورد چیست؟
منبع: فصل نامه «با پیام دانش اوز» شماره ۵
دیدگاه بگذارید
آموزش حفظ زبان مادری را باید به مادران داد متاسفانه دراوز رسم آفتاده دارند با کودکان خود بزبان فارسی حرف میزنند واین خوشایند نیست وباید جلو آن گرفته شود
متاسفانه دراوز صحبت بزبان فارسی درحال زیاد شدن است که باید فرهنگسازی وجلوگیری شود
دربسیاری از کشورهای. پیشرفته اموزش زبانهای محلی ومنطقه. ای درکنار زبان ملی واصلی. مرسوم است اصولا اموزش. انها هیچ. لطمه ای به وحدت. ویک پارچگی. ملی. نمی. زند اما درایران همیشه به این. بهانه ها غز اموزش. وپرداختن به. زیانهای کردی. ترکی. بلوچی و.ترکمنی و……به نجوی. جلوگیری. کرده اند واین باعث سر خوردگی. اقوام. وطوایف. شده. تا جاییکه بسیاری از مادران این مناطق به فرزندان خود. با. زبان. فارسی صحبت. می کنند
من کامنت همشهری را قبول ندارم حرف زدن مادرها به فرزندان وبزبان فارسی ربطی بکشور ندارد
زنده باد و پاینده باد زبان شیرین پارسی
زبان محلی برای افراد هر شهر و دیار باید حفظ شود و محاوره میان مردم بومی باید مورد توجه قرار گیرد و فرهنگ آن باید مدون و و مکتوب شود اما مشکل در ایران در این است که اگر فردی برای اشتغال در بعضی موسسات مانند صدا و سیما و موسسات آموزشی چنانچه فردی دارای لهجه ای باشد از استخدام چنین افرادی در اینگونه موسسات امتناع میشود بنابراین آشنایی به زبان محلی یک طرف قضیه است و داشتن لهجه نیز یک طرف دیگر . بنابراین باید هر دو سوی قضیه باید مورد توجه قرار گیرد زیرا یک معلم یا مدرس… ادامه »
فقط زبان فارسی