با معلمان فرزندانمان چگونه برخورد کنیم؟
مهسا خضری : هنرآموزهنرستان محمد طیب افراوز
پدر و مادرها همیشه نسبت به تحصیل فرزندانشان، حساس بوده و علاقمند هستند که بچه هایشان در تحصیل علم و دانش جزء بهترین ها باشند. در حال حاضر اگر مادری از معلم فرزندش در دوره دبستان و یا از وضع کودکش در دوره پیش دبستانی پرسش کند و معلم پاسخ دهد که بطور مثال کودک او در حد متوسط است مادر به شدت نسبت به این موضوع حساسیت به خرج داده و معلم را به اصطلاح معروف سوال پیچ کرده و حاضر به پذیرفتن حقیقت نیست و شاید به خاطر همین موضوع معلمان همیشه می گویند کودک شما جزء کودکان با استعداد کلاس است. معمولا بین آنچه می گوید و آنچه والدین می خواهند، همیشه فاصله وجود دارد، اما به یک نکته باید توجه خاص کرد و آن این است که هدف معلم و والدین مشترک است ولی برای رسیدن به این هدف مشترک پیوسته اختلاف و تفاوت وجود دارد. والدین همیشه انتظار دارند که معلمان همان دیدی را نسبت به فرزندانشان داشته باشند که خودشان دارند.
این تفاوت و اختلاف را می توان در موارد مختلف بررسی کرد:
۲ -بعضی از کودکان در مدرسه درون گرا هستند ولی ممکن است این کودکان در منزل این چنین رفتاری از خود بروز ندهند. بنابراین اگر معلم، رفتاری از کودکان را بیان کرد که والدین آن را ندیده یا احساس نکرده اند نباید متعجب شد و والدین نباید در انکار کردن آن کوشا باشند.
۳ – تصور معلم از رفتار کودک مانند والدین نیست. بطور مثال اگر معلم اظهار داشت کودک شما برون گرانیست منظور وی این نیست که کودکان تنبل و کودن هستند.
۴ -واقعیت و حقیقت گوئی والدین با معلمان در آموزش کودکان تاثیر مثبت دارد. ولی متاسفانه دیده می شود که والدین در بسیاری از موارد حاضر به بیان حقیقت نیستند و بطور مثال بسیاری از صفت ها و مشکلات رفتاری فرزندانشان را کتمان می کنند.
۵ -کلی گویی معلمان نیز مشکل ساز است. معلمان برای این که حساسیت والدین را تحریک نکنند در بسیاری موارد کلی گویی کرده و مثلا می گویند کودک شما نسبت به درس بی علاقه هست ولی بطور شفاف و کامل نمی گویند که این بی علاقگی به چه علت است؟ و مصداق ها را مشخص نمی کنند.
۶ -مسلم بدانید که تمام مشکلات مربوط به مدرسه با یک صحبت ساده چند دقیقه ای بین معلم و والدین حل نمی شود.
۷ -بسیاری از مشکلات دانش آموزان برمی گردد به اتفاقاتی که در مدرسه رخ می دهد. مثلا ممکن است کودک به مادرش بگوید که دانش آموزان کلاس های بالاتر او را اذیت کرده و یا کتک می زنند. و اگر مادر به مدرسه برود و معلم بگوید من متوجه این موضوع
نشده ام مسلما مادر نسبت به معلم قضاوت خوبی نخواهد داشت و در این مورد باید بیشتر کنکاش و بررسی کرد.
۸ -دخالت والدین در روش تدریس معلمان نیز مشکل ساز است. مثلا ممکن است کودک به منزل آمده و بگوید معلم سوالی را مطرح کرده است که در کتاب نیست و یا معلم آن را در کلاس توضیح نداده است. شما به عنوان یک مادر یا پدر نباید فورا معلم را محکوم کنید. بلکه به معلم بگویید: «چطور می توانم به بچه کمک کنم تا بتواند این سوال را که در کتاب نیست پاسخ دهد؟» همیشه بدانید زبان خوش بهتر می تواند شما را به مقصد برساند. موفق باشید.
دیدگاه بگذارید