خود را از وابستگی های  جناحی  برهانیم  تا لذت  آزاد بودن  را تجربه کنیم به قلم نوشاده نوشادی

نیاز به توضیح و یا توصیف نیست که تشکیل جناح های مختلف و شدت گرفتن اخیر آن در شهرستانمان  موجب  عدم رضایتمندی شهروندان گردیده تا جایی که هر کس را می بینید از اوضاع به وجود آمده گله مند است و رکود اقتصادی و پسرفت توسعه مطلوب شهرستان از جهات مختلف را متاثر از بروز اختلافات جناحی  می دانند.

در حالیکه همان هایی که از اختلافات موجود به تنگ آمده اند خود نیز با تعصبی خشک و تند ذهنشان را تسلیم یک جناح خاص کرده اند گونه ای که هیچگاه مشاهده نمی شود حتی یک بار نظر متفاوتی نسبت به عملکرد و یا عقاید گروه وابسته شان داشته باشند و مخالفتی هر چند اندک از خود بروز دهند.

آیا در صورت آزاد اندیش بودن چنین چیزی امکان پذیر است؟

مسلما خیر .

گاهی سخنانی به نقل از بودا و یا یک نویسنده روشنفکر خارجی انتشار می دهیم که خیلی هم جالب است.

اگر شما به عنوان مخاطب قادر باشید بدون پیش داوری و صرف نظر از اینکه من چه کسی با چه ویژگی های فردی  هستم به قضاوت در مورد نوشته ام بپردازید پس می توانید ادعا کنید یک شخصیت آزاداندیش هستید.

چرا که همیشه قرار نیست حرف کسی را قبول داشته باشیم که هم کیش ما و یا هم دین و مذهب ما باشد.

همیشه قرار نیست حرف کسی را تایید کنیم که معصوم و بدون اشتباه باشد.

گاه سخنان یک گانگستر آمریکایی را نیز انتشار می دهیم نه به این دلیل که او را می ستاییم بلکه به این دلیل که آن عقیده و یا حرفش را قبول داریم و این خیلی فرق می کند با این موضوع که بخواهیم یک شخصیت را الگوی زندگی خود قرار دهیم. در چنین وقتی باید شخصیتی را که می تواند مثلا حضرت محمد(ص) و یا یکی از معصومین باشد انتخاب کنیم و آنجاست که مهم است این شخصیت چه کسی و با چه ویژگی هایی باشد.

در غیر اینصورت هر کس می تواند در یک زمینه محق نباشد  ولی در یک موضوع دیگر حق داشته  باشد. نباید چون در یک مورد  موافق این شخص نبودیم با هر حرف و یا عقیده دیگرش هم به ستیز  برخیزیم .

باید یاد بگیریم در مباحث جانب حق و حقیقت را بگیریم تا امکان این را داشته باشیم  همواره یک موضع مشخص را حفظ نماییم و از آن موضع مشخص اعتقادی مان دفاع کنیم.  اگر چنین باشد هیچ گاه نمی توان همیشه موافق یک شخص و یا یک گروه بود.

اما اگر به جای تابعیت از عقایدمان بخواهیم همیشه پشتیبان یک جناح باشیم مجبور می شویم گاهی عقایدمان را زیر پا بگذاریم گاه بی منطق شویم و گاه خود را به نفهمی بزنیم و خیلی از رفتارهای نامتعارف دیگر به خود بگیریم که هم ضربه اش متوجه خودمان می شود و هم تاوان آن را اطرافیان و جامعه مان پس خواهد داد . چنین پیروی کورکورانه در وهله اول  لذت آزاد بودن را از ما خواهد گرفت و زنجیری خواهد شد که افکار آزادمان را به ذلت اسارت  خواهد کشید.

اتحاد بدین معنا نیست که چشم بسته اطاعت کنیم و دیدگاه خود را مجبور به حمایت از یک گروه نماییم.

اتحاد این است که در سایه اندیشه ای آزاد و رها پذیرای دیدگاه متضاد دیگران هم باشیم .

گاه دیدگاه ضد خود و یا دوستانمان را نیز تجزیه و تحلیل نماییم.

اتحاد قدرت هماهنگ شدن با جمع است نه چشم بسته دنباله رو شدن گروه و یا شخص خاص .

پس بیاییم خود را از وابستگی ها برهانیم‌ تا لذت آزاد بودن را تجربه کنیم.

آزاد انتخاب کنیم، آزاد رای دهیم و آزاد و رها حمایتگر حق و حقیقت باشیم.